قصة الدعاء المستجاب قصة ممتعة

لجوزى هى كويسه مافيهاش حاجه
الطرش والخرس اللى عندها ده ممكن حاله نفسيه ووديها لدكتور
تانى يوم قالى تعالى نروح المستشفى انا كتبتله وقولتله سيبنى يومين
عشان خوفت اروح المستشفى ويكتشفونى هناك
فضل كل يوم يجيبلى شوكولاته وورد ويودينى كل يوم مطعم شكل نتعشى فيه
عيشت ملكه اسبوع بحاله
لغايه يوم أغبر منيل بستين نيله
انا طفسه الصراحه وكنت هموت واكل ممبار
المهم هو بيتصل عليا عشان يطمن عليا وطبعا بخلى العيال اللى تكلمه وترد عليه
المفروض انى خرسه وطرشه بقي
ف اليوم ده العيال كانت لسا نايمه
المهم انا رديت وفضلت اهبهب اهبهب
وافتكرت الممبار
المهم هبهبت تانى بالكلام وقولت " هبابابا هبابابا هربار "
قالى " ايه هربار دى مش فاهم يا سعاد " ؟
رديت بكل هبل وقولتله " خلاص استنى هكتبلك ع الواتس "
وعشان هو اهبل منى
قالى " ماشى اكتبيها احسن ، لاحسن مش فاهم حاجه منك "
انا اول ما قفلت معاه
فضلت اقرا كل القرأن اللى جه ف بالى
عشان هو مخدش باله
بعد ساعه لقيته بيتصل عليا
بيقولى " سعاد هو انتى كلمتينى وسمعت صوتك من شويه ولا انا بيتهيألى ؟
وانا عماله اقوله " هابابا هابابا بيتهيألك والله "
هو سمع كلمه بيتهيألك والله دى ونزل عليه سهم الله
وقالى 5 دقايق وهكون عندك يابنت الكلب ياواطيه
وانا ارد واقوله " هبابا والله هبابا " يعنى والله خرسه يعنى
" والله هبابا ؟" اه يابنت الوارمه بقا انا تعملى فيا كده ؟؟
وعينيكو ماتشوف الا النور
شهر راقده ف المستشفى
ايديا الشمال اتجبست ورجلى اليمين اتلوحت
وابتديت اشوف بعينى بعد اسبوعين
واهو الحمد لله لسا عايشه
ولغايه دلوقتى كل ما يشوفنى
يضحك ويقولى " اه يابنت الكلللللللللب "